Na de vaststelling van de
kadernota en het uitkomen van de meicirculaire zagen we het beeld ontstaan van
een structureel gat van 1,4 miljoen voor de jaren 2022 en 2023. Dat er toch een
grotendeels sluitende meerjarenbegroting ligt, is te danken aan vooral
technische aanpassingen. In het verleden
werden sommige investeringen één keer ten laste van het begrotingsjaar genomen,
maar nu mogen ze geactiveerd worden. Naar wij begrijpen is dit geen keuze van
ons college, maar meer een technische verplichting. Een boekhoudkundige
meevaller dus. De VVD kijkt echter ook graag naar de feiten: wat komt er binnen
en wat gaat er aan geld uit bij de gemeente Castricum? Het valt ons op dat we vaker
met elkaar in dit huis theoretische discussies over financiën voeren. Waar
veelal eerst, overigens geheel terecht, door ons college, een tekort wordt
voorzien blijkt er na de circulaire dan ineens toch een overschot te zijn en
vice versa. Het blijkt lastig te zijn om als gemeente degelijk financieel
beleid te voeren. We lopen nu met elkaar tegen het accres aan. Is het trap op
trap af principe nog wel te verdedigen? De gezamenlijke VVD fracties uit de
regio hebben hier inmiddels aandacht voor gevraagd bij onze Tweede
Kamerfractie. We zien ook dat we vanuit het Rijk steeds meer taken op ons af
krijgen, zonder dat hier voldoende financiële middelen tegenover staan. Dit
geldt met name voor het Sociaal Domein. We zien hierbij dat veel partijen zich
met veel passie en toewijding inzetten voor de kwetsbare inwoners van onze
gemeente. Vanzelfsprekend komen we op voor deze inwoners, maar we mogen daarbij
niet uit het oog verliezen dat wij er als politiek zijn voor al onze inwoners.
Immers, de kosten moeten wel door ons allemaal betaald worden. Dat betekent dat
we best eens wat kritischer mogen kijken naar de kostenkant van alle
goedbedoelde hulp die we organiseren. Doen we de dingen goed, of doen we de
juiste dingen? Deze twee vragen lijken sterk op elkaar, maar verschillen
wezenlijk. Gemeenten houden zich vaak bezig met de vraag: doen we de dingen
goed? Er wordt dan met prachtige evaluaties kritisch gekeken naar de huidige
activiteiten om ze in de toekomst te verbeteren. Maar als je echt wilt weten of
je je doel bereikt, dan moet je toch echt de vraag stellen: doen we wel de
juiste dingen?
Dat brengt ons op het punt van de
gemeentelijke subsidies. Het zal u niet verbazen dat wij bij het horen van het
woord subsidie niet direct de polonaise gaan lopen. De VVD ziet het liefst een
samenleving die zichzelf organiseert en waarin elk individu zijn of haar
verantwoordelijkheid neemt en bijdrage levert. We realiseren ons echter, dat er
soms enige vorm van subsidie nodig is om iets voor elkaar te krijgen. We zien
in onze gemeente een breed scala aan organisaties waar we enigerlei wijze een
subsidierelatie mee hebben.
De vraag is of dit allemaal nodig is. Er lijkt weinig lijn in
subsidieverlening te zitten en vooral allemaal organisch te zijn gegroeid,
grotendeels vooruitkomend uit de gemeentelijke fusie van onze dorpen. Daar nu
even snel grote wijzigingen in aanbrengen heeft niet de voorkeur, maar het
wordt wat ons betreft tijd om al onze subsidie uitgaven van een ruim 3,5
miljoen eens goed tegen het licht te houden. Van dat geld gaat overigens z’n
70% naar slechts 4 organisaties. Het zondermeer jaarlijks verhogen van
subsidies lijkt de VVD niet de manier om met belastinggeld om te gaan.
Last but not least willen we het graag nog even over de PAS-uitspraak
hebben en de stikstofproblematiek. Hoewel we er als lokale politiek
waarschijnlijk vrij weinig invloed op hebben, is het weldegelijk ons probleem
geworden. Er is een groot tekort aan woningen voor diverse groepen mensen in
onze gemeente. Van veel bouwplannen is nog steeds niet duidelijk of ze door
kunnen gaan of ernstige vertraging oplopen. En wat denkt u van de afslag A9 bij
Heiloo? Die had er al kunnen leggen zonder alle bezwaarprocedures en
vertragingen. Onze dorpen blijven hierdoor voorlopig geteisterd worden door
doorgaand verkeer. De luchtkwaliteit en leefbaarheid in onze dorpen speelt in
dit dossier nauwelijks een rol, zo lijkt het. Met drie Natura2000 gebieden in
onze regio lijken we nu de pineut te zijn. Laten we het hierbij nog meer eens duidelijk
zeggen: de VVD is niet tegen de natuur. De VVD is wel tegen hysterische
klimaatproffesoren, die met juridische middelen proberen ons land lam te
leggen. Het is toch van de gekke dat in dit land een zandhagedis er bijna voor
kan zorgen dat we geen Grand Prix in Zandvoort krijgen? We moeten oppassen dat
we ons niet in onze eigen voet schieten met allerlei goedbedoelde natuurregels.
We kunnen best met elkaar bedenken dat het mooi is indien er natuurinclusief
gebouwd kan worden, maar dit mag natuurlijk nooit ervoor zorgen dat de bouw
vertraagd wordt of de kosten voor woningen nog meer zullen stijgen. We moeten
ervoor waken dat we met onze eigen gemeentelijke regels omtrent natuur en
biodiversiteit de milieuactivisten geen stok geven om ons zelf mee te gaan
slaan.
Voorzitter, wij roepen het
college en de onze collega’s in de raad op om vooral door te gaan op de
ingeslagen weg. Natuurlijk, er blijven verschillen en we gaan de komende
periode nog flink inhoudelijk met elkaar botsen. Daar wordt de democratie en
uiteindelijk besluitvorming gelukkig alleen maar beter van. Het belooft nog een
spannende tijd te worden met het beslissing over het zwembad. Het is in dit
hoofdpijndossier de hoogste tijd om met elkaar nu toch echt eens een knoop te
gaan doorhakken. Voor de VVD blijft hierbij de voorwaarde overeind staan dat de
kosten niet boven de eerder door ons genoemde bovengrens uitkomen. Er gaat al
genoeg belastinggeld naar de huidige zwemvoorziening. Nog meer geld vragen van
onze inwoners gaat ons een Witte Brug te ver.
Dank u wel.